Urojenia nihilistyczne to rzadkie zaburzenie psychiczne będące jednym z rodzajów urojeń, w którym pacjent ma silne przekonanie o tym, że nie istnieje, że jego ciało jest martwe, że nie posiada żadnych organów wewnętrznych lub, że świat nie istnieje. Urojenie nihilistyczne to ekstremalna forma depresji psychotycznej, która może towarzyszyć innym chorobom psychicznym, takim jak schizofrenia czy ciężkie epizody depresyjne.
Zaburzenia nihilistyczne
Urojenia nihilistyczne to rodzaj psychotycznych zaburzeń treści myślenia, charakteryzujących się przekonaniem, że dana osoba, jej ciało (lub jego część), bądź cały świat nie istnieje lub się rozpada. Osoba z tymi urojonymi przekonaniami może twierdzić, że jej ciało gnije od środka, że nie ma serca lub że serce nie bije. Urojenia te mogą pojawiać się w skrajnych przypadkach ciężkiej depresji oraz w zaburzeniach schizofrenicznych i o podłożu organicznym. Często przypominają urojenia hipochondryczne i są skrajnie absurdalne oraz rozbudowane. Pacjent może wierzyć, że jego ciało jest niszczone przez poważną chorobę, odczuwać zanikanie części ciała lub uważać, że nie posiada ciała w ogóle.
Objawy urojeń nihilistycznych
Osoby cierpiące na urojenia nihilistyczne mogą prezentować różne objawy, w tym:
- przekonanie o braku istnienia własnego ciała lub części ciała
- przekonanie, że umarły lub, że ich ciało się rozkłada
- przekonanie, że są pustymi lub wydrążonymi istotami
- poczucie, że nie mają duszy lub, że stracili swoją tożsamość
- przekonanie, że świat wokół nich nie istnieje lub jest nierealny
Przyczyny urojeń nihilistycznych
Przyczyny urojeń nihilistycznych nie są w pełni zrozumiane, ale mogą być związane z różnymi czynnikami, w tym zaburzeniami neurologicznymi, takimi jak urazy mózgu, guzy i zmiany związane z demencją, chorobami psychicznymi, często występującymi u osób z ciężką depresją, schizofrenią lub innymi zaburzeniami psychotycznymi, oraz czynnikami biologicznymi, obejmującymi zmiany w neurotransmiterach w mózgu, takich jak dopamina i serotonina.
Leczenie urojeń nihilistycznych
Leczenie urojeń nihilistycznych jest trudne i zwykle wymaga interdyscyplinarnego podejścia, obejmującego farmakoterapię, w tym stosowanie leków przeciwpsychotycznych, antydepresyjnych lub stabilizatorów nastroju, psychoterapię, taką jak terapia poznawczo-behawioralna, która może pomóc pacjentom zrozumieć i zarządzać swoimi myślami i przekonaniami, oraz leczenie szpitalne, które w ciężkich przypadkach może być konieczne w celu monitorowania i intensywnej terapii.