Warunkowanie instrumentalne nazywane jest również warunkowaniem sprawczym lub warunkowaniem II typu. Jest to proces uczenia się, w trakcie którego zachowanie jest modyfikowane w wyniku konsekwencji działań. Warunkowanie instrumentalne zostało odkryte i opisane przez Jerzego Konorskiego w 1928 roku. Następnie mechanizm ten został szczegółowo opisany przez Burrhusa Frederica Skinnera, który rozwinął wcześniejsze badania Edwarda Thorndike’a, twórcy prawa efektu. To właśnie Thorndike wprowadził pojęcie prawa efektu, które opisuje związek pomiędzy zachowaniem, a jego konsekwencjami. Wśród najbardziej znanych psychologów badających ten temat znajdują się również Burrhus Frederic Skinner i Edward Tolman. Istota warunkowania sprawczego polega na modyfikowaniu częstotliwości występowania określonych zachowań poprzez stosowanie …









