Psychoterapia indywidualna

Pierwsze spotkanie ma charakter konsultacji, którego celem jest rozpoznanie i nazwanie problemu. Aby wyznaczyć cel terapii, oraz określić adekwatne formy pomocy, potrzebnych jest zazwyczaj kilka spotkań. Proces konsultacji trwa od kilku do kilkunastu sesji. Przykładowe trudności, z którymi pacjenci zgłaszają się do gabinetu psychoterapeutycznego to: stany lękowe, głęboki smutek, wybuchy złości, poczucie osamotnienia, bezradność, zmęczenie nieuzasadnione wysiłkiem fizycznym, wahania nastroju, bezsenność i drażliwość, nadmierne pobudzenie, przedłużające się cierpienie spowodowane utratą bliskiej osoby, wycofanie społeczne, trudności w relacjach osobistych, niepowodzenia szkolne, kłopoty w pracy, dolegliwości somatyczne na tle emocjonalnym, ból fizyczny nieokreślonego pochodzenia, długotrwały stres. Zdarza się, że psychoterapia jest wskazana przez psychiatrę lub lekarza innej specjalności w celu rozpoznania psychosomatycznych źródeł choroby. W procesie konsultacji terapeuta wraz z pacjentem, określają zakres pracy oraz wyznaczają jeden, bądź kilka celów. Następnie zawarty zostaje kontrakt na psychoterapię, który trwa mimum 12 miesięcy. Jeśli po upływie roku, pacjent i terapeuta zgodnie stwierdzą, że konieczna jest kontynuacja, to możliwe jest przedłużenie kontraktu na czas nieokreślony. Istnieje możliwość odwołania jednej sesji na kwartał, natomiast wszystkie pozostałe spotkania są płatne. W psychoterapii ważnym czynnikiem jest zachowanie stałości i regularności.

Psychoterapia psychodynamiczna polega na rozpoznaniu nieświadomych motywów, które powodują cierpienie emocjonalne bądź objawy somatyczne. Określenie tych czynników, poprzez odwołanie się do przeszłości i utartych schematów, jest początkiem procesu zmiany. Zrozumienie przeszłości daje możliwość wpływania na bieżące zachowania, które do tej pory działy się automatycznie. W procesie terapii nieświadome procesy ulegają stopniowemu osłabieniu, aby w ich miejsce można było podejmować bardziej świadome działania. Z czasem pierwotnie niemożliwe do osiągnięcia cele, stają się bardziej realne. Psychoterapia systemowa, korzysta z szerszego kontekstu relacji rodzinnych i społecznych. Przez rozpoznanie ról i schematów związanych z międzypokoleniowym przekazem, bardziej zrozumiałym stają się nieświadome wybory i uwarunkowania. Podstawowym narzędziem w terapii systemowej, jest wspólne wykonanie genogramu, który pokazuje historię rodziny i emocjonalne więzi (lub ich brak), które uwarunkowały schematy podejmowanych wyborów i bieżących działań.