Pojęcie samorealizacji zostało wprowadzone do humanistyki przez Kierkegaarda w XIX wieku, interpretowane było przez niego w kontekście egzystencjalnym. Oznaczało to kategorię ludzkiej egzystencji przeciwstawioną poczuciu przemijania i pustki w obliczu śmierci. Problem samorealizacji był obecny również w rozważaniach filozofów starożytnych, takich jak Platon, Seneka czy Epikur. Choć nie używali oni bezpośrednio terminu samorealizacja, ich refleksje dotyczyły zagadnień samorozwoju i samodoskonalenia się. W psychologii pojęcie samorealizacji po raz pierwszy użyte zostało przez Kurta Goldsteina, przedstawiciela nurtu organizmicznego. Samorealizacja została określona jako główny motyw ludzkiej aktywności, skierowany na realizację możliwości i urzeczywistnienie osobistego potencjału jednostki. Samorealizacja jako pojęcie psychologiczne oznacza proces rozwijania …
