Zaburzenie obsesyjno-kompulsywne (nerwica natręctw) jest rodzajem zaburzenia psychicznego charakteryzującego się występowaniem obsesyjnych myśli w połączeniu z kompulsywnymi zachowaniami, które znacząco wpływają na funkcjonowanie osoby w jej codziennym życiu. Osoby cierpiące na zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne doświadczają uporczywych myśli, obaw lub wizji, które wywołują silne uczucia lęku lub niepokoju. Aby złagodzić te uczucia, wykonują pewne działania rutynowo i powtarzalnie (kompulsje), choć wiedzą, że działania te są nadmiarowe i nieuzasadnione.
Zaburzenie obsesyjno-kompulsywne jest jednym z zaburzeń lękowych, które cechuje się występowaniem obsesyjnych myśli i kompulsywnych zachowań. Obsesje to natrętne myśli, obrazy lub impulsy, które są niechciane, powtarzalne i wywołują silny niepokój. Mogą dotyczyć różnorodnych tematów, takich jak obaw związanych z zakażeniami czy dotyczących kwestii religijnych. Obsesje mogą być niezwykle niepokojące i wywoływać uczucia strachu, obrzydzenia lub dezorientacji. Aby złagodzić obsesyjne uczucia, osoby cierpiące na zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne angażują się w działania kompulsyjne, czyli określone działania lub rytuały, które mają za zadanie przeciwdziałać lękom.
Kompulsje to natrętne zachowania lub aktywności, których celem jest złagodzenie lęku wywołanego obsesjami. Osoby cierpiące na zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne często zdają sobie sprawę, że ich myśli lub zachowania są irracjonalne, ale nie mogą ich powstrzymać. Kompulsje mogą przybierać różne formy, takie jak mycie rąk w nadmiarze, sprawdzanie czy zamknięto drzwi, liczenie rzeczy w określony sposób, układanie przedmiotów w określony sposób, i wiele innych. Wykonując czynności kompulsyjne osoby chore doświadczają chwilowej ulgi od lęku, ale efekt takiego działania jest krótkotrwały w związku z tym cykl obsesyjnych myśli i kompulsji może się wielokrotnie powtarzać .
Terapia poznawczo-behawioralna jest jednym z głównych podejść w leczeniu zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych. Pomaga identyfikować, rozpoznawać i modyfikować obsesyjne myśli oraz kompulsywne zachowania. Czasem stosuje się także leki, takie jak selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny (SSRI), aby złagodzić objawy.
